لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تیمار گرمآبی-مکانیکی و نیز شرایط پرس بر خواص فیزیکی و مکانیکی چوب صنوبر (Populus deltoides) انجام گرفت. در این بررسی تیمار گرمآبی در آب جوش و برای مدت زمان صفر، 60 و 120 دقیقه انجام گردید. سپس تیمار فشرده سازی با استفاده از پرس گرم در دو فاز الف-پرس تماسی و ب-پرس فشاری، برای مدت زمان پرس 60 دقیقه (30 دقیقه پرس تماسی و 30 دقیقه پرس فشاری) و 90 دقیقه (30 دقیقه پرس تماسی و 60 دقیقه پرس فشاری) انجام شد. همچنین از سه دمای پرس 160، 180 و 200 درجه سانتی گراد برای فشرده سازی استفاده شد. میزان متراکم سازی (ضریب فشردگی) چوب صنوبر 40 درصد و میزان فشار پرس 50-55 بار بود. آزمون های فیزیکی و مکانیکی شامل اندازه گیری دانسیته، میزان بازگشت فنری (Springback) بلافاصله بعد از پرس، جذب آب و واکشیدگی در راستای فشردگی، مقاومت خمشی (خمش سه نقطه ای) و مدول الاستیسیته هستند که بر روی نمونه ها انجام گرفت. نتایج به دست آمده نیز با استفاده از طرح آماری کاملا تصادفی متعادل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان دادند که فرایند گرمآبی-مکانیکی سبب بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی نمونه ها می گردد؛ به طوری که این فرایند سبب کاهش بازگشت فنری پس از پرس، کاهش جذب آب و واکشیدگی در راستای فشردگی و نیز افزایش مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته می گردد.

هدف از این تحقیق، بررسی خواص فیزیکی و مکانیکی گلولام ساخته شده از چوب صنوبر (Populus deltoides) فشرده شده با فرایند ترکیبی بخار گرمایی-مکانیکی (ترکیبی از دو تکنیک تیمار بخار گرمایی و عملیات فشرده سازی) بود. در این بررسی تیمار بخار گرمایی چوب صنوبر در دماهای 130، 150 و 170 درجه سانتی گراد و مدت زمان های ماندگاری 20 و 40 دقیقه انجام شد. سپس تیمار فشرده سازی چوب صنوبر در دمای پرس 160 درجه سانتی گراد، زمان پرس 20 دقیقه و با دو ضریب فشردگی 40 و 60 درصد (جهت شعاعی) صورت پذیرفت. برای ساخت گلولام، از اتصال انگشتی و چسب پلی اورتان استفاده گردید. خواص فیزیکی و مکانیکی گلولام ساخته شده ازجمله جذب آب، واکشیدگی شعاعی و مماسی، جدا شدن لایه ها، مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته و مقاومت برشی خط چسب موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که خواص فیزیکی و مکانیکی گلولام ساخته شده از چوب صنوبر تیمار شده با فرایند بخار گرمایی-مکانیکی افزایش می یابد. بر اساس نتایج میزان جذب آب و واکشیدگی شعاعی گلولام ساخته شده از چوب های تیمار شده با فرایند ترکیبی بخار گرمایی-مکانیکی افزایش می یابد. همچنین فرایند ترکیبی بخار گرمایی-مکانیکی سبب کاهش میزان جدا شدن لایه های گلولام پس از چرخه های غوطه وری-خشکاندن می گردد. ویژگی های مکانیکی گلولام های ساخته شده ازجمله مقاومت خمشی و مدول الاستیسیته خمشی در اثر تیمار ترکیبی بخار گرمایی-مکانیکی افزایش یافته؛ اما مقاومت برشی خط چسب گلولام ها در اثر این تیمار کاهش می یابد. لذا نتایج بیانگر بهبود برخی خواص فیزیکی و مکانیکی گلولام در اثر فرایند ترکیبی بخار گرمایی می باشد.

در این پژوهش با ابداع شیوه ای جدید و ترکیب دو روش اصلاحی گرمآبی (Hydrothermal) و مکانیکی (Mechanical) اقدام به اصلاح ویژگی های مکانیکی چوب صنوبر شد. بدین منظور نمونه هایی به ابعاد500×55×50mm  تهیه شدند و در رآکتور ویژه ای، با دماهای 120، 150 و 180 درجه سلسیوس و به مدت 30 دقیقه در درون آب تیمار شدند. پس از آن نمونه ها با پرس و تحت فشار 80 بار و دمای 180 درجه سلسیوس به مدت 20 دقیقه و با ضریب فشردگی 60% فشرده شدند. چگالی، خصوصیات خمشی (مدول کشسانی و مدول گسیختگی) و مقاومت به ضربه نمونه های تیمار شده اندازه گیری شدند و با نمونه های تیمار نشده مقایسه شدند. نتایج به دست آمده نشان دادند که چگالی، مدول کشسانی و مقاومت به ضربه چوب صنوبر با افزایش دمای تیمار فزونی یافتند و بالاترین چگالی، مدول کشسانی و مقاومت به ضربه در دمای 150 درجه سلسیوس به دست آمد. افزایش دما تا 120 درجه سلسیوس، مدول گسیختگی را بالا برد؛ ولی افزایش دما تا 180 درجه سلسیوس، این مدول را تا حد چوب صنوبر تیمار نشده کاهش داد.

در این تحقیق مقاومت و مدول خمشی، مقاومت کششی چندسازه پلی اتیلن بازیافتی و باگاس تیمار شده مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور آرد باگاس (40 مش) با هیدروکسیدسدیم 10 درصد در 45 دقیقه تیمار گردید. چندسازه ها با ترکیب باگاس خام و تیمار شده در دو سطح 26 و 46 درصد، پلی اتیلن بازیافتی و خام به روش قالب گیری تزریقی ساخته شدند. نتایج خواص خمشی مواد مرکب ساخته شده از باگاس تیمار شده به طور معنی داری بالاتر از نمونه های ساخته شده از الیاف تیمار نشده بود. همچنین مقاومت کششی چندسازه ها با اصلاح شیمیایی الیاف باگاس بهبود یافت. با افزایش الیاف از 26 درصد به 46 درصد مقاومت خمشی، مدول خمشی و مقاومت کششی افزایش یافت. با وجود این، به طوری که خواص خمشی و کششی چندسازه های ساخته شده با زمینه پلیمری بازیافتی تقریبا برابر با چندسازه های با زمینه پلیمری خام بود.

در این پژوهش، اثر تیمار روغن گرمایی بر خواص فیزیکی و مکانیکی چوب راش به عنوان یکی از روش های اصلاح گرمایی چوب مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور نمونه های آزمونی از چوب راش با ابعاد 20×20×20 میلی متر (طولی × شعاعی × مماسی) برای بررسی برخی از ویژگی های فیزیکی و 140×20×20 میلی متر (طولی × شعاعی × مماسی) برای مطالعه برخی از خواص مکانیکی برش داده شدند و در روغن آفتاب گردان در دماهای 200، 230 و 260 درجه سانتی گراد به مدت 30 دقیقه تیمار گردیدند. برای تعیین ویژگی های جذب آب و واکشیدگی، نمونه های چوب در آب غوطه ور شدند. مقاومت های خمشی و مقاومت به ضربه در نمونه های تیمار شده و تیمار نشده تعیین گردیدند. نتایج بررسی نشان دادند که تیمار روغن گرمایی سبب کاهش معنی دار جذب آب و واکشیدگی چوب راش گردید. تیمار این چوب در روغن آفتاب گردان با دماهای گوناگون سبب افزایش بازدارندگی جذب آب و اثر ضدواکشیدگی شد. هم چنین مشخص شد که با افزایش دمای تیمار، ویژگی های مکانیکی (مقاومت های خمشی و ضربه) کاهش یافتند.

پژوهش حاضر به منظور اعمال پیش تیمار گرمایی بر ذرات چوب ممرز برای ساخت تخته خرده چوب یک لایه با اهداف افزایش ثبات ابعادی، کاهش جذب رطوبت و بهبود خواص مکانیکی انجام شد. خرده های چوب ممرز توسط یک دستگاه بخار زن با دمای 160 درجه سانتی گراد در دو زمان 20 و 40 دقیقه پیش تیمار گرمایی بخار شدند. تخته ها سپس با استفاده از 6 درصد چسب فنل فرمالدئید با دستگاه پرس یک دهانه آزمایشگاهی ساخته شدند. ویژگی های فیزیکی و مکانیکی شامل جذب آب، واکشیدگی ضخامت، مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته و مقاومت چسبندگی داخلی پس از ساخت تخته ها مورد آزمون قرار گرفت. نتایج جذب آب و واکشیدگی ضخامت تخته های پیش تیمار گرمایی شده پس از 2 و 24 ساعت غوطه وری نشان داد که پیش تیمار بر جذب آب به مدت 2 ساعت اثر معنی داری نداشت، در حالی که در زمان 24 ساعت به میزان 65.65 و  77.60درصد نسبت به تخته های نمونه شاهد با مقدار 92.31 درصد کاهش نشان داد. همچنین پیش تیمار گرمایی بر مقاومت خمشی تخته ها تاثیر معنی داری داشت. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که مقدار مدول الاستیسیته با افزایش زمان پیش تیمار گرمایی به 20 دقیقه به 2221.40 مگاپاسکال افزایش یافت. افزایش زمان پیش تیمار گرمایی به مدت 40 دقیقه مقدار مدول الاستیسیته را به میزان 2064 مگاپاسکال کاهش داد، ولی این کاهش معنی دار نبود. همچنین پیش تیمار گرمایی باعث افزایش معنی دار مقاومت چسبندگی داخلی تخته ها به میزان 0.514 و 0.618 مگاپاسکال شد.

این تحقیق با هدف بررسی خواص مقاومتی کاغذهای حاصل از تیمارهای 1، 2 و 4 هفته ای با قارچ Phanerochaete chrysosporium BKM– 1767 مورد ارزیابی قرار گرفته و با نمونه شاهد مقایسه گردیده است. پس از آماده سازی نمونه های قارچی، خرده چوب های ممرز در سه سطح 1، 2 و 4 هفته ای تحت دمای 39oc با رطوبت نسبی 65% تیمار شدند. به منظور تهیه خمیرکاغذ CMP از خرده چوب های تیمار شده، دمای پخت 165 درجه سلسیوس، زمان پخت 80 و 90 دقیقه، درصد مواد شیمیایی سولفیت سدیم: 14، 18 و 22 درصد و نسبت مایع پخت به خرده چوب 7 به 1 در نظر گرفته شد. نتایج نشان می دهد که در چوب های تیمار شده نسبت به نمونه شاهد میزان بازده کاهش یافته است. این کاهش برای تیمارهای1، 2 و 4 هفته ای به ترتیب حدود 1.64، 2.84 و 6.20 درصد بوده است. همچنین ویژگی های مقاومت به کشش، ترکیدن، پاره شدن و تاشدن کاغذ تهیه شده از خرده چوبهای تیمار شده کاهش یافته است.

بررسی حاضر جهت اعمال پیش تیمار گرمایی بر روی ذرات چوب ممرز برای ساخت تخته خرده چوب یک لایه با اهداف افزایش ثبات ابعادی، کاهش جذب رطوبت و بهبود خواص مکانیکی انجام شد. برای این منظور خرده های چوب ممرز توسط یک دستگاه بخار زن با دمای 160 درجه سانتی گراد در دو زمان 20 و40 دقیقه پیش تیمار گرمایی بخار شدند. سپس با استفاده از 6 درصد چسب فنل فرمالدهید، با دستگاه پرس یک دهانه آزمایشگاهی تخته ها ساخته شدند. بعد از ساخت تخته-ها، ویژگی های فیزیکی و مکانیکی آنها شامل جذب آب و واکشیدگی ضخامت، مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته، مقاومت چسبندگی داخلی آنها مورد آزمون قرار گرفت. نتایج جذب آب و واکشیدگی ضخامت تخته های پیش تیمار گرمایی شده پس از 2 و 24 ساعت غوطه وری نشان داد که پیش تیمار بر جذب آب 2 ساعته معنی دار نبود، ولی در زمان 24 ساعته به میزان 65/65 و 60/77 درصد نسبت به تخته های شاهد با مقدار 31/92 درصد کاهش یافت. همچنین پیش تیمار گرمایی بر مقاومت خمشی تخته ها تاثیر معنی داری داشت. مطابق با نتایج به دست آمده با افزایش زمان پیش تیمار گرمایی به 20 دقیقه به 40/2221 مگاپاسکال افزایش یافت. از سویی با افزایش زمان پیش تیمار گرمایی به40 دقیقه مقدار مدول الاستیسیته تا 2064 مگاپاسکال کاهش یافت، ولی این کاهش معنی دار نبود. پیش تیمار گرمایی باعث افزایش معنی دار مقاومت چسبندگی داخلی تخته ها به میزان 514/0 و 618/0 مگاپاسکال شد.